Punkt wycieczkowy 3.4 (WPN 3.4) SUCHARY – zarastające jeziora
Podstawa programowa - gimnazjum
omówienie procesu zarastania jezior; pokazanie walorów turystycznych WPN.
Podstawa programowa - liceum
omówienie cech charakterystycznych jeziora dystroficznego erozja i jego genezy; pokazanie jeziora jako zbiornika, w którym zachodzi akumulacja osadów.
Cele ogólne:
Poznanie cech środowiskowych jeziora dystroficznego .
Poznanie walorów przyrodniczych WPN.
Cele szczegółowe:
Uczeń rozpoznaje jezioro dystroficzne i torfowisko.
Uczeń wyjaśnia, co to jest akumulacja jeziorna.
Uczeń tłumaczy znaczenie pojęć: jezioro dystroficzne, suchar, pło.
Uczeń wyjaśnia związek roślinności z odczynem wody w jeziorze.
Uczeń potrafi:
odróżnić suchary od innych rodzajów jezior;
wytłumaczyć jak tworzą się jeziora dystroficzne.
Cele wychowawcze:
Ocenienie wpływu walorów przyrodniczych na rozwój turystyki na przykładzie jezior WPN.
Pokazanie konieczności ochrony sucharów.
Metody pracy:
Podająca: nauczyciel lub przewodnik informuje o przebiegu ścieżki dydaktycznej „Suchary”.
Obserwacji:uczniowie obserwują cechy charakterystyczne suchara.
Poszukująca: uczniowie lokalizują ścieżkę na mapie turystycznej a w przewodniku wycieczkowym wyszukują i podają znaczenie wyrażeń: suchar, pło, torfowisko wysokie.
Formy pracy:
zespołowa
Środki dydaktyczne:
Tablice edukacyjne ścieżki edukacyjnej „Suchary”.
Zadania:
Obserwacja jeziora dystroficznego (rozmiar, typ roślinności, wyspy z pła)
Rozpoznawanie suchara w terenie.
Wypełnienie karty ćwiczeń.
Karty ćwiczeń: WPN 3.4.1.
Dyskusja:
Dlaczego jeziora dystroficzne nazywane są herbacianymi
