Zaloguj
Zrozumieć Ziemię> Wycieczki> Wigierski Park Narodowy> 3.4. Suchary

Punkt wycieczkowy 3.4 (WPN 3.4) SUCHARY – zarastające jeziora

Podstawa programowa - gimnazjum

omówienie procesu zarastania jezior; pokazanie walorów turystycznych WPN.

Podstawa programowa - liceum

omówienie cech charakterystycznych jeziora dystroficznego erozja i jego genezy; pokazanie jeziora jako zbiornika, w którym zachodzi akumulacja osadów.

Cele ogólne:

  1. Poznanie cech środowiskowych jeziora dystroficznego .
  2. Poznanie walorów przyrodniczych WPN.

Cele szczegółowe:

  1. Uczeń rozpoznaje jezioro dystroficzne i torfowisko.
  2. Uczeń wyjaśnia, co to jest akumulacja jeziorna.
  3. Uczeń tłumaczy znaczenie pojęć: jezioro dystroficzne, suchar, pło.
  4. Uczeń wyjaśnia związek roślinności z odczynem wody w jeziorze.
  5. Uczeń potrafi:
    • odróżnić suchary od innych rodzajów jezior;
    • wytłumaczyć jak tworzą się jeziora dystroficzne.

Cele wychowawcze:

  1. Ocenienie wpływu walorów przyrodniczych na rozwój turystyki na przykładzie jezior WPN.
  2. Pokazanie konieczności ochrony sucharów.

Metody pracy:

  • Podająca: nauczyciel lub przewodnik informuje o przebiegu ścieżki dydaktycznej „Suchary”.
  • Obserwacji:uczniowie obserwują cechy charakterystyczne suchara.
  • Poszukująca: uczniowie lokalizują ścieżkę na mapie turystycznej a w przewodniku wycieczkowym wyszukują i podają znaczenie wyrażeń: suchar, pło, torfowisko wysokie.

Formy pracy:
zespołowa

Środki dydaktyczne:
Tablice edukacyjne ścieżki edukacyjnej „Suchary”.

Zadania:

  1. Obserwacja jeziora dystroficznego (rozmiar, typ roślinności, wyspy z pła)
  2. Rozpoznawanie suchara w terenie.
  3. Wypełnienie karty ćwiczeń.

Karty ćwiczeń:
WPN 3.4.1.

Dyskusja:

  1. Dlaczego jeziora dystroficzne nazywane są herbacianymi