Z punktu widokowego, kierujemy się na południe, dalej zielonym szlakiem. Mijamy kolejne obniżenie wytopiskowe i zabudowania należące do wsi Leszczewek (niewielkie wzniesienie na którym stoją budynki to najprawdopodobniej morena martwego lodu). Podążamy dalej na południe, zielonym szlakiem, mając po lewej ręce wody jeziora Wigry. Przechodzimy przez kolejne obniżenie – wytopisko. Zmienia się nam morfologia terenu. Przed nami widoczne są wzgórza porośnięte lasem. W jednym z nich od strony północnej widoczne niewielkie odsłonięcie (lokalizacja GPS 54o4’1.74”N/23o4’5.99”E). Odsłonięcie to znajduje się w formie będącej moreną czołową spiętrzoną. Jest to forma związana z aktywną działalnością lądolodu. Powstaje w wyniku dynamicznego nasunięcia lądolodu (szarży) na starsze osady
(Rys. WPN 1.3.1)
, które zostały zaburzone, tzn. zakłócony został ich pierwotny układ i struktura poprzez spiętrzenie. Taki zaburzenia pierwotnego ułożenia warstw osadów spowodowane działalnością lądolodu nazywamy zaburzeniami glacitektonicznymi. Moreny czołowe spiętrzone zbudowane są z żwirów, piasków i glin oraz głazów.
W odsłonięciu tym uczniowie mogą obejrzeć osady lodowcowe – masywną glinę zwałową występująca w górnej części oraz (w zależności od stanu dostępności odsłonięcia) niżej leżące piaski i żwiry. Glina zwałowa powstała na skutek działalności akumulacyjnej lodu aktywnego. Stanowi typ gliny bazalnej, silnie „sprasowanej” posiadające często w spągu struktury świadczące o ruchu i egzaracji (np. powierzchnie głazów mają widoczne rysy lodowcowe).
