Długość trasy dojazdu – 7,1 km, czas trwania dojazdu – ok. 1.5 godz.
Opis trasy dojazdu:
Wjeżdżamy na skarpę tuż przed betonową bryłą kolejnego kościoła (bł. Edmunda Bojanowskiego), skręcamy w lewo w dół ul. Kokosową (kolejne przedłużenie ul. Orszady). Po ok. 300 m dojeżdżamy do wąwozu, którym możemy wjechać (należy wprowadzić rowery) na skarpę wysoczyzny, do ulicy Nowoursynowskiej
(Rys. SW 2/14)
.
Dla zainteresowanych: W tym rejonie, jak piszą autorzy przewodnika geologicznego po Warszawie z 1927 roku, widoczna była w skarpie glina zwałowa zlodowacenia Odry, która tworzyła strome ściany wysokości 7-8 m
(Fot. SW2/36)
.
Mijamy stajnie SGGW i restaurację „Stajnia”. Tu kiedyś istniała wieś Wolica. Skręcamy w lewo w ul. Nowoursynowską. Jest ona brukowana; najlepiej jechać ścieżkami, po lewej stronie. Po prawej mijamy osiedla mieszkaniowe Ursynowa, po lewej tereny doświadczalne SGGW. Niebawem po lewej stronie zaczyna się ogrodzony metalowym parkanem teren parku natolińskiego – rezerwatu przyrody” Las Natoliński”*.
Po prawej stronie ulicy widzimy stare, wysokie drzewo. To słynny Dąb „Mieszko”*
(Fot. SW2/38)
, którego wiek pierwotnie oceniano na 1000 lat, lecz badania dendrologiczne wykazały, że ma ok. 620 lat. Po 250 m od dębu „Mieszko”, ul. Nowoursynowska doprowadza nas do bramy wjazdowej do pałacyku Natolin* (38,6 km).
Skarpa warszawska jest w tym miejscu stabilna. Procesy zboczowe wykazują małą aktywność. Poniżej skarpy, w parku, ciągnie się podłużny staw – dawne starorzecze Wisły, ciekawie wkomponowane w całość założenia pałacowo-parkowego.
Schematyczny profil geologiczny natolińskiego odcinka skarpy warszawskiej wygląda następująco:
0,00 – 0,50 m piasek drobnoziarnisty
0,50 – 5,70 m glina zwałowa piaszczysta
5,70 – 5,80 m pospółka
5,80 – 6,30 m ił pylasty
6,30 – 10,00 m piasek drobnoziarnisty wodnolodowcowy
Mijamy bramę do pałacyku Natolin i po 250 m dojeżdżamy do ul. J. Rosoła
(Rys. SW 2/15)
. Jedziemy jej lewą stroną, ścieżkami wśród obszernych trawników. Po obu stronach mamy bloki osiedla Kabaty. Po ok. 600 m od wjazdu na ul. Rosoła, za księgarnią „Świata Książki” (BildWelt) i za poprzeczną (w prawo) ul. Wąwozową skręcamy w lewo w uliczkę prowadzącą w stronę skarpy. Po 150 m znowu w lewo i potem łukiem w dół skarpy, na poziom tarasu nadzalewowego (Praskiego) do ulicy Gąsek, biegnącej u podnóża skarpy. Po lewej widoczny jest obszerny wąwóz schodzący do ul. Gąsek (39,9 km).
Tu, w dawnej wsi Kabaty zaczyna się pieszy niebieski szlak turystyczny „Szlak rezerwatów Przyrody”, biegnący też ulicą Gąsek na południe. Jedziemy na południe wzdłuż porośniętej drzewami skarpy. Po ok. 250 m, po lewej stronie widoczne jest źródełko ujęte w studzienkę, skąd wypływa czysta woda, płynąca tu spod skarpy. Jedziemy piaszczystą ulicą przez Kabaty, wioskę ulokowaną dawniej zarówno poniżej, jak i powyżej skarpy wiślanej. Skarpa zbudowana z gliny zwałowej rozcięta jest tu kilkoma (do ul. Podgrzybków widoczne trzy) głębokimi i długimi wąwozami. Po ok. 1 km od źródełka dojeżdżamy do poprzecznej, asfaltowej uliczki Podgrzybków, przechodzącej w ulicę Gąsek, na których to ulicach jest duży ruch samochodowy. Uliczką Podgrzybków zjeżdżają do Wilanowa i wjeżdżają na Ursynów dziesiątki samochodów. Jest to jedyne połączenie Ursynowa z Natolinem (nie licząc ul. Orszady). Przy wjeździe na dalszy odcinek ul. Gąsek należy bezwzględnie zachować ostrożność. Jedziemy tą ulicą dalej na południe, cały czas poniżej skarpy. Na zakręcie drogi w lewo, dochodzi z prawej asfaltowa szosa (ul. Opieńki) prowadząca do wejścia do Parku Kultury w Powsinie. Skręcamy w nią (w prawo). Przy skrzyżowaniu ul. Opieńki z ul. Przekorną rośnie pomnikowa sosna zwyczajna. Po ok. 300 m, na wysokości parkingów, które usytuowane są po lewej stronie, odchodzi w prawo droga. Przy wjeździe stoi drewniana brama z napisem: ”Rezerwat Przyrody im. Stefana Starzyńskiego”
(Fot. SW2/39)
(Rezerwat przyrody „Las Kabacki*) .
W rejonie Lasu Kabackiego skarpa warszawska ma ok. 10 m wysokości i pocięta jest kilkunastoma wąwozami. Poniżej skarpy rozciąga się taras nadzalewowy niższy (Praski) o szerokości 100-180 m. Dalej, ku wschodowi ciągnie się aż do Wisły taras zalewowy ze starorzeczami i doliną Jeziorki.
Syntetyczny profil geologiczny w rejonie Powsina wygląda następująco:
0,00 – 0,50 m piasek drobnoziarnisty
0,50 – 0,70 m glina zwałowa piaszczysta
5,70 – 5,80 m pospółka
5,80 – 6,30 m ił pylasty
6,30 – 10,0 m piasek drobnoziarnisty wodnolodowcowy
Wjeżdżamy przez bramę (42,1 km) drogą (ul. Rydzowa), prowadzącą pod górę wyżłobionym w skarpie wąwozem, na powierzchnię wysoczyzny
(Rys. SW 2/16)
. Po ok. 500 m dojeżdżamy do poprzecznej szerokiej drogi prowadzącej z osiedla Kabaty do Parku Kultury i Ogrodu Botanicznego PAN. Skręcamy w lewo i po ok. 100 m znowu w lewo. Droga prowadzi nas do obiektów Parku Kultury w Powsinie* – trzeba zsiąść z rowerów, gdyż jazda na nich jest zabroniona na terenie Parku Kultury.
Ulicą Maślaków Wracamy do szosy (ul. Opieńki) tą samą drogą lub zjeżdżamy krótszą drogą – w dół uliczką wyłożoną „trylinką”, od baru na skarpie bezpośrednio do pętli autobusów miejskich przy ul. Opieńki (autobus 519 z/do Dworca Centralnego PKP). Gdy jesteśmy już na szosie, kierujemy się na południe (w prawo). Asfalt się kończy i jedziemy gruntową drogą, mając cały czas skarpę i Las Kabacki po prawej stronie.
Po ok. 300 m od pętli po prawej stronie widoczne jest ujście jednego z dłuższych wąwozów rozcinających skarpę w południowej części Warszawy
(Fot. SW2/40)
. Liczy sobie ok. 900 m. Ma głębokość 4-10 m. Jego szerokim dnem prowadzi droga. Wjeżdżamy nią ok. 200 m, do usytuowanego na zboczu wąwozu amfiteatru należącego do Parku Kultury. Zaraz przy wjeździe, powyżej wąwozu, po lewej stronie usytuowany jest park linowy. Tu znajduje się czwarty punkt wycieczkowy SW 2.4 (43,6 km, lokalizacja GPS: 52o6’50,39”N/21o5’30,42”E).
Z wąwozu wracamy do naszej drogi, która nadal nosi nazwę ulicy Opieńki
(Rys. SW 2/16)
.
